หนี้สินระยะยาว
หนี้สินระยะยาว คือ
หนี้สินระยะยาว คือ (Long term Liabilities) ภาระผูกพันที่กิจการจะต้องชำระต่อบุคคล สถาบันการเงินหรือกิจการอื่นๆ โดยมีระยะเวลาการชำระคืนเกินกว่า 1 ปี
หนี้สินระยะยาวได้แก่
หนี้สินระยะยาว คือ ภาระผูกพันที่กิจการจะต้องชำระคืนบุคคลหรือกิจการอื่น ที่มีระยะเวลาการชำระคืนมากกว่า 1 ปี แต่ถ้าหากหนี้สินระยะยาวใดที่จะถึงกำหนดชำระภายใน 1 ปีข้างหน้า หนี้สินระยะยาวจำนวนนั้น จะถือเป็นหนี้สินหมุนเวียน ได้แก่
1. เจ้าหนี้จำนอง คือ การกู้เงินโดยการออกตั๋วเงินจ่ายที่มีอสังหาริมทรัพย์เป็นหลักประกัน ตั๋วเงินจ่ายอาจจะถึงกำหนดชำระทีเดียวทั้งจำนวน ณ วันถึงกำหนด หรืออาจจะผ่อนชำระเป็นงวดๆ ก็ได้ หากถึงกำหนดชำระคราวเดียว ณ วันถึงกำหนด ก็จะแสดงเป็นหนี้สินระยะยาว จนกว่าจะถึงงวดปัจจุบันนับจากวันที่ในงบดุลถึงจะแสดงเป็นหนี้สินหมุนเวียน
2. สัญญาซื้อระยะยาว คือ การซื้อที่ดินอาคารและอุปกรณ์โดยวิธีผ่อนชำระ ซึ่งราคาจะสูงกว่าราคาซื้อเงินสด เนื่องจากผู้ขายจะรวมดอกเบี้ยเข้าไปในราคาขายด้วยในสัญญาจะกำหนดให้ผู้ซื้อจ่ายเงินเป็นงวดๆ งวดละเท่าๆ กัน
3. รายได้รอการตัดบัญชี คือ รายได้ที่กิจการได้รับล่วงหน้าเฉพาะส่วนที่ยังถือเป็นรายได้ในรอบระยะเวลาบัญชีปัจจุบันไม่ได้ และจะถือเป็นรายได้ของรอบระยะบัญชีต่อๆ ไป
4. ตั๋วเงินจ่ายระยะยาว คือ ตั๋วเงินจ่ายที่มีกำหนดเวลาชำระเงินมากกว่ากว่า 1 ปี กิจการจะออกตั๋วเงินระยะยาวเพื่อชำระหนี้ค่าซื้อที่ดินอาคารและอุปกรณ์ที่มีราคาสูง หรือเพื่อกู้ยืมเงินในวงเงินสูงมากและกำหนดเวลาชำระหนี้นานหลายปี
5. หุ้นกู้ คือ การที่กิจการกู้เงินจากบุคคลภายนอก โดยการออกหุ้นกู้ไว้ให้เป็นหลักฐาน ซึ่งกิจการก็จะทำการจ่ายผลตอบแทนให้กับผู้ถือหุ้นกู้ในรูปของดอกเบี้ย หุ้นกู้นี้มักจะมีกำหนดการไถ่ถอนมากกว่า 1 ปีและเมื่อครบกำหนดไถ่ถอนแล้ว กิจการก็จะต้องนำเงินไปชำระคืนให้กับผู้ถือหุ้นกู้ ซึ่งเราจะเรียกกันว่าการไถ่ถอนหุ้นกู้ แล้วพบกันใหม่บทความหน้าค่ะ
