เงินลงทุนจัดประเภท 1 ตามความตั้งใจและความสามารถของผู้บริหาร?

เงินลงทุนจัดประเภทตามความตั้งใจและความสามารถของผู้บริหาร

การจัดประเภทเงินลงทุน เงินลงทุนจัดประเภทตามความตั้งใจและความสามารถของผู้บริหารในการถือหลักทรัพย์การถือตราสารหนี้หรือตราสารทุนในระยะเวลาไม่เกิน 1 ปี เรียกว่า เงินลงทุนชั่วคราว ( Tempoary Invesment ) แต่ถ้ากิจการสามารถถือตราสารหนี้หรือตราสารทุนนั้นได้เกินกว่า 1 ปี เรียกว่า เงินลงทุนระยะยาว ( Long-term Invesment ) การจัดตามประเภทเงินลงทุน แบ่งเป็น ตราสารหนี้ และตราสารทุน การถือในตราสารหนี้ ได้แก่ หุ้นกู้ ถ้าถือในตราสารทุน ได้แก่ หุ้นทุน หรือหุ้นสามัญ ทั้งนี้ หลักทรัพย์ที่กิจการเข้าไปลงทุนมีมูลค่ายุติธรรมหรือไม่ ถ้ามีหลักทรัพย์ประเภทเพื่อค้าและเผื่อขายจะใช้วิธีมูลค่ายุติธรรม ( Fair valve ) ในการบันทึกบัญชี นอกจากนี้การถือหุ้นที่มีสิทธิออกเสียง เช่น หุ้นสามัญ กิจการถือในระดับใด ไม่มีอิทธิพล มีอิทธิพลอย่างเป็นสาระสำคัญ หรือสามารถเข้าควบคุมกิจการที่ถูกลงทุน ซึ่งหุ้นสามัญดังกล่าวนี้จัดเป็นหลักทรัพย์ในความต้องการของตลาด แต่ถ้ากิจการลงทุนในหุ้นสามัญที่ไม่อยู่ในความต้องการของตลาด สามารถแยกประเภทเป็นเงินลงทุนชั่วคราวและเงินลงทุนระยะยาว แต่ไม่สามารถจัดประเภทเป็นหลักทรัพย์เพื่อค้าหรือหลักทรัพย์เผื่อขายได้ การถือเงินลงทุนแบ่งเป็นตราสารหนี้ ( Debt security ) และตราสารทุน ( Equity security ) มาตรฐานการบัญชีฉบับที่ 105 ( เลขมาตรฐานเดิม 40 ) ได้ให้ความหมายของตราสารหนี้ หมายถึง สัญญาที่แสดงว่า ผู้ออกตราสารมีภาระผูกพันทั้งทางตรงและทางอ้อมที่จะต้องจ่ายเงินสดหรือสินทรัพย์อื่นให้แก่ผู้ถือตราสารตามจำนวน และเงื่อนไขที่ได้กำหนดไว้โดยชัดเจน หรือโดยปริยาย ดังนั้น ตราสารหนี้ที่กิจการเข้าไปลงทุน ได้แก่ ตั๋วเงินคลัง พันธบัตรรัฐบาล หุ้นกู้ ตั๋วแลกเงินที่ธนาคารรับรอง ตั๋วสัญญาใช้เงิน นอกจากนี้ ตราสารหนี้ยังมีการกำหนดมูลค่าที่ตราไว้ ( Face value ) ระบุอัตราดอกเบี้ย ระยะเวลาการจ่ายดอกเบี้ย วันครบกำหนดของอายุตราสารหนี้ ตราสารทุน หมายถึง สัญญาที่แสดงว่าผู้ถือตราสารมีความเป็นเจ้าของในส่วนได้เสียคงเหลือของกิจการที่ไปลงทุน ตราสารทุนดังกล่าว ได้แก่ หุ้นสามัญ หุ้นบุริมสิทธิ ตราสารแสดงสิทธิในการซื้อหุ้นสามัญ (Warrant ) สิทธิเลือกซื้อหุ้นสามัญ ( Call options ) สิทธิเลือกขายหุ้นสามัญ ( Put options ) สิทธิที่ให้กับผู้ถือหุ้นสามัญ ( Rights ) โดยปกติตราสารทุนไม่มีการกำหนดวันครบอายุในการไถ่ถอน จึงไม่มีกำหนดเวลาที่จะต้องชำระคืนเหมือนตราสารหนี้